Napoleon … Phoenix

Μια ταινία του Ridley Scott που ήρθε για να δώσει οριστικά ένα πρόσωπο στον Ναπολέοντα Βοναπάρτη.

“Ένα έπος που περιγράφει λεπτομερώς την άνοδο και την πτώση του Γάλλου αυτοκράτορα Ναπολέοντα Βοναπάρτη και το ανελέητο ταξίδι του στην εξουσία μέσα από το πρίσμα της εθιστικής, ασταθούς σχέσης του με τη σύζυγό του, Ζοζεφίνα.“

Δεν ξέρω πόσοι θυμάστε το γνωστό περιστατικό με τον οπαδό του Mandela που ήθελε να τον αποτυπώσει στο σώμα του με tatoo και τελικά κατέληξε με ένα θαυμάσιο τατουάζ του Morgan Freeman ! Τέτοια είναι η δύναμη του κινηματογράφου και των μεγάλων του ηθοποιών.

Πέραν της ιστορικής αναδρομής μέσα από το φιλμ από τη στιγμή του αποκεφαλισμού της Μαρίας Αντουανέτας έως τον θάνατο του Ναπολέοντα στην εξορία, ο φακός περισσότερο αποτυπώνει τις προσωπικές σχέσεις του Γάλλου μονάρχη με την Ζοζεφίνα.

Όχι και η πιο τυπική ιστορία αγάπης που θα περιμέναμε, όχι πολύ κοντά στο ρομαντισμό, περισσότερο ειρωνική και σατιρική αφήγηση κάποιες στιγμές. Ω του θαύματος άλλος ένας μεγάλος άνδρας της ιστορίας που είχε σοβαρά θέματα με τη μανούλα του, ικανότατος στρατηλάτης, μέτριος εραστής κατά τα κινηματογραφικά αφηγούμενα.

Προφανώς ταινία με τον Joaquin Phoenix δεν χάνεται, ο απίστευτος αυτός καλλιτέχνης συμμετέχει με κάθε βλέμμα, κάθε σύσπαση του προσώπου, κάθε ρυτίδα στην ερμηνεία του.

(Τα παραπάνω είναι προσωπικές και μόνο απόψεις του συντάκτη, ο κινηματογράφος μπορεί και πρέπει να είναι υποκειμενική εμπειρία)